وحی به انبیاء (قرآن)از دریافت‌کنندگان وحی که در آیات قرآن به آنها شاره شده، انبیاء هستند. ۱ - دریافت وحی الهیدريافت وحى الهى، از سوى انبيا: ۱. «قُلْ آمَنَّا بِاللَّهِ وَ ما أُنْزِلَ عَلَيْنا وَ ما أُنْزِلَ عَلى إِبْراهِيمَ وَ إِسْماعِيلَ وَ إِسْحاقَ وَ يَعْقُوبَ وَ الْأَسْباطِ وَ ما أُوتِيَ مُوسى وَ عِيسى وَ النَّبِيُّونَ مِنْ رَبِّهِمْ لا نُفَرِّقُ بَيْنَ أَحَدٍ مِنْهُمْ ...؛بگو: به خدا ايمان آورديم؛ و همچنين به آنچه بر ما نازل گردیده و نازل گردیده بر ابراهیم و اسماعیل و اسحاق و یعقوب و اسباط (پيامبران از فرزندان يعقوب)؛ و آنچه به موسی و عیسی و ساير پيامبران، از طرف پروردگارشان داده شده است؛ در ميان هيچ يك از آنان فرقى نمى گذاريم....» ۲. «إِنَّا أَوْحَيْنا إِلَيْكَ كَما أَوْحَيْنا إِلى نُوحٍ وَ النَّبِيِّينَ مِنْ بَعْدِهِ ...؛ما به تو وحى فرستاديم؛ همان‌گونه كه به نوح و پيامبران بعد از او وحى فرستاديم....» ۳. «وَ ما أَرْسَلْنا مِنْ قَبْلِكَ إِلَّا رِجالًا نُوحِي إِلَيْهِمْ ...؛و ما نفرستاديم پيش از تو، جز مردانى از اهل آباديها كه به آنها وحى مى‌كرديم....» ۴. «وَ قالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِرُسُلِهِمْ لَنُخْرِجَنَّكُمْ مِنْ أَرْضِنا أَوْ لَتَعُودُنَّ فِي مِلَّتِنا فَأَوْحى إِلَيْهِمْ رَبُّهُمْ لَنُهْلِكَنَّ الظَّالِمِينَ؛ولى کافران به پيامبران خود گفتند: ما به يقين شما را از سرزمين خود بيرون خواهيم كرد، مگر اين‌كه به آيين ما بازگرديد. در اين هنگام، پروردگارشان به آنها وحى فرستاد كه: ما ستمکاران را هلاك مى‌كنيم.» ۵. «يُنَزِّلُ الْمَلائِكَةَ بِالرُّوحِ مِنْ أَمْرِهِ عَلى مَنْ يَشاءُ مِنْ عِبادِهِ ...؛فرشتگان را با روح و وحى الهى به فرمانش بر هر كس از بندگانش بخواهد نازل مى‌كند....» ۶. «وَ ما أَرْسَلْنا مِنْ قَبْلِكَ إِلَّا رِجالًا نُوحِي إِلَيْهِمْ ...؛و پيش از تو، جز مردانى كه به آنها وحى مى‌كرديم، نفرستاديم....» ۷. «وَ ما أَرْسَلْنا قَبْلَكَ إِلَّا رِجالًا نُوحِي إِلَيْهِمْ ...؛ما پيش از تو، جز مردانى كه به آنان وحى مى‌كرديم، نفرستاديم....» ۸. «وَ ما أَرْسَلْنا مِنْ قَبْلِكَ مِنْ رَسُولٍ إِلَّا نُوحِي إِلَيْهِ ...؛ما پيش از تو هيچ پيامبرى را نفرستاديم مگر اين‌كه به او وحى كرديم....» ۹. «وَ جَعَلْناهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنا وَ أَوْحَيْنا إِلَيْهِمْ ...؛و آنان را پيشوايانى قرار داديم كه به فرمان ما، مردم را هدایت مى‌كردند؛ و به آنها وحى كرديم....» ۱۰. «وَ لَقَدْ أُوحِيَ إِلَيْكَ وَ إِلَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِكَ ...؛به تو و همه پيامبران پيشين وحى شده....» ۱۱. «رَفِيعُ الدَّرَجاتِ ذُو الْعَرْشِ يُلْقِي الرُّوحَ مِنْ أَمْرِهِ عَلى مَنْ يَشاءُ مِنْ عِبادِهِ ...؛او درجات بندگان صالح را بالا مى‌برد، او صاحب عرش است، روح (وحى الهى) را به فرمانش بر هر كس ازبندگانش كه بخواهد القاء مى‌كند....» ۱۲. «كَذلِكَ يُوحِي إِلَيْكَ وَ إِلَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِكَ ...؛اين گونه خداوند به تو و پيامبرانى كه پيش از تو بودند وحى مى‌كند....» ۱۳. «وَ ما كانَ لِبَشَرٍ أَنْ يُكَلِّمَهُ اللَّهُ إِلَّا وَحْياً ...؛و امكان ندارد خدا با هيچ انسانى سخن بگويد، مگر از راه وحى....» ۲ - پانویس
۳ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۳۲، ص۲۴۱، برگرفته از مقاله « دریافت‌کنندگان وحی (انبیاء)». |